به گزارش ایکنا از فارس و به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مریم مقیمی، روان‌شناس بالینی بیمارستان ابن سینا شیراز امروز، 22 شهریور، خواب را جنبه‌‌ای حیاتی برای سلامت و تندرستی در طول عمر دانست و مدیریت بی‌خوابی را در هر سنی چالش ‌برانگیز توصیف کرد.

وی با اشاره به اهمیت ویژه تشخیص اختلالات خواب در سالمندان، افزود: تشخیص این اختلالات به ‌ویژه در میان سالمندان به دلیل افزایش بیماری‌های همراه، مصرف چند دارویی و همچنین تغییرات مرتبط با سن در ساختار خواب که زمان خواب را کوتاه کرده و کیفیت آن را مختل می‌‌کند، بسیار حائز اهمیت است.

این روان‌شناس بالینی با بیان اینکه شیوع اختلالات خواب در میان سالمندان بسیار بالاست، بیان کرد: این افراد معمولاً از کیفیت، زمان‌‌بندی و میزان خواب خود شکایت دارند؛ شایع‌‌ترین این اختلالات، بی‌‌خوابی است؛ به این شکل که فرد با وجود فرصت مناسب یا در شروع خواب مشکل دارد، یا خوابش پیوسته نیست و بیداری‌‌های مکرر را تجربه می‌کند و یا صبح‌ها خیلی زود از خواب بیدار شده و دیگر قادر به خوابیدن نیست.

مقیمی در ادامه به تبعات روانی این مساله اشاره کرد و گفت: بسیاری از این سالمندان در طول روز، نگرانی فراوانی نسبت به خواب شبانه خود دارند و همین موضوع و تلاش زیاد برای به خواب رفتن، می ‌تواند مشکل بی‌خوابی را حادتر کند.

وی، عوامل متعددی را در افزایش خطر بی‌ خوابی در سالمندان موثر دانست و بیان کرد: عواملی مانند اضطراب، استعداد بالای برانگیختگی و نگرانی، عوامل محیطی مانند سر و صدا، نور و دمای نامناسب محل خواب در این امر دخیل هستند؛ همچنین بسیاری از سالمندان که بازنشسته شده‌‌اند، ممکن است احساس نیاز به پیروی از یک برنامه منظم خواب و بیداری را نداشته باشند؛ انزوای اجتماعی و کاهش فعالیت‌‌های روزانه نیز از دیگر عوامل خطر به شمار می‌رود.

این روان‌شناس بالینی با هشدار درباره تاثیر داروها اضافه کرد: بسیاری از داروها نیز می ‌توانند منجر به بی‌ خوابی یا تشدید آن شوند؛ از سوی دیگر، افراد مسن به ‌راحتی توسط محرک‌‌های شنیداری از خواب بیدار می‌‌شوند که این نشان ‌دهنده افزایش حساسیت به محرک‌‌های محیطی است؛ گاهی نیز بیماری‌‌های دیگری مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات شناختی با مشکلات خواب همراه می‌‌شوند.

مقیمی با اشاره به پیامدهای خطرناک بی ‌خوابی گفت: این اختلال با خستگی، کاهش انرژی و خواب ‌آلودگی در طول روز همراه است؛ در بسیاری از افراد نیز منجر به برانگیختگی، مشکلات خُلقی و کاهش تمرکز می‌‌شود؛ اختلالات خواب گاهی خود عامل خطر برای بیماری‌‌های اعصاب و روان بعدی مانند اضطراب و افسردگی است.

وی اضافه کرد: بی ‌خوابی پایدار ممکن است با پیامدهای بلند مدتی مانند افزایش فشار خون، سکته قلبی و مغزی، کاهش بهره‌‌وری و به ‌طور کلی کاهش کیفیت زندگی همراه باشد؛ در نتیجه، اختلالات خواب در سالمندان باید یک بیماری چند عاملی در نظر گرفته شود که لزوماً با سن توضیح داده نمی‌شود و نیازمند یک برنامه جامع درمانی است که هم مشکل اولیه خواب و هم هرگونه بیماری همراه را برطرف کند تا شانس بهبود کیفیت زندگی و عملکرد در سالمندان به بالاترین مقدار برسد.

انتهای پیام