حجت‌الاسلام والمسلمین محمدعلی راغبی، عضو هیأت علمی دانشگاه قم در یادداشتی که در اختیار ایکنا قرار داده است، نوشت: امید، از ارکان اصلی زندگی منتظران است و یأس و ناامیدی به معنای تسلیم‌شدن در برابر سختی‌هاست اما امید، موتور حرکت و زمینه‌ساز پایداری در مسیر ظهور است.

بیشتر بخوانید:

در عصر غیبت، که فتنه‌ها و آزمون‌ها بر مؤمنان سنگینی می‌کند، امید همان چراغی است که راه را روشن نگه می‌دارد و دل‌ها را به نصرت الهی مطمئن می‌سازد.

همان‌گونه که امامان معصوم (ع) و مخصوصاً امام زمان (عج) در روایات تأکید کرده‌اند، یأس و نومیدی نه تنها به روح و اخلاق فردی آسیب می‌زند، بلکه بنیان اجتماعی جامعه منتظر را نیز سست می‌کند. 

امام صادق (ع) در روایتی ارزشمند از قول حضرت زهرا (س) و پیامبر اکرم (ص) در این مورد می‌فرمایند:«اِنْتَظَرُوا اَلْفَرَجَ وَ لاٰ تَیْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اَللّٰهِ فَإِنَّ أَحَبَّ اَلْأَعْمَالِ إِلَی اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ اِنْتِظَارُ اَلْفَرَجِ؛ منتظر فرج باشید و از رحمت خدا نومید نباشید، زیرا محبوب‌ترین اعمال نزد خداوند، انتظار فرج است.»(الخصال، شیخ صدوق، ج۲، ص۶۱۰).

امید، هم عامل تثبیت ایمان و هم انگیزه‌ای برای تلاش در مسیر رشد معنوی، اخلاقی و اجتماعی است. یک جامعه مأیوس، به تدریج در سراشیبی سقوط قرار می‌گیرد و انگیزه‌های اصلاح و حرکت را از دست می‌دهد اما جامعه‌ای که امید و انتظار فعال دارد، هر گامی در مسیر خدا و اهل‌بیت (ع) را فرصتی برای تقویت وحدت، اخلاق و خدمت به مردم می‌بیند.

به همین دلیل است که مقام معظم رهبری درباره اهمیت امید در جامعه اسلامی می‌فرمایند: «امید، بزرگترین قوّه محرّکه انسان است. امید به پیروزی، امید به پیشرفت و امید به موفقیّت، هر انسانی را به حرکت وادار میکند. اگر شما بخواهید هر انسان فعّال و سرزنده و شادابی از حرکت بیفتد، کافی است او را ناامید کنید. اگر ناامید کردید، دست‌های فعّالْ سست خواهد شد؛ زانوان فعّال و استوار به لرزه خواهد افتاد.» (۱۳۷۶/۰۷/۲۴)

این سخن نشان می‌دهد که امید نه یک احساس فردی، بلکه عامل تعیین‌کننده سلامت اجتماعی و مقاومت در برابر توطئه‌های دشمنان است چون دشمنان نظام اسلامی و جریان‌های معاند، همواره درصدد ایجاد یأس و ناامیدی در جامعه هستند تا از این طریق نیرو‌های مؤمن و منتظر را خنثی کنند.

اما منتظر واقعی، با اتکا به خداوند، اعتماد به نصرت الهی و یقین به پیروزی نهایی، هرگز دچار یأس نمی‌شود. بنابراین: امید، سرچشمه توان و استقامت منتظران است حتی در شرایط بحرانی، فرد و جامعه منتظر می‌تواند با این نگاه، موانع را فرصت سازد و از مشکلات، درس و رشد بگیرد. 

جوانان و دانشجویان با الهام از امید و انتظار فعال، مى‌توانند زندگی خود را هدفمند و ارزشمند کنند و از یأس و انفعال نجات دهند.

امید، همراه همیشگی منتظران واقعی و حقیقت انتظار است و یأس و ناامیدی، آفت آن است. هرچه ایمان و معرفت ما عمیق‌تر شود، امیدمان به آینده‌ای سراسر عدل و نور نیز استوارتر خواهد بود.

این امید، نگاه به آینده‌ای روشن است که به هرحال با دست قدرت الهی و به‌وسیله امام عصر (عج) در سراسر جهان محقق خواهد شد؛ نسلی که با امید زندگی می‌کند، حتی در شرایط دشوار، انگیزه برای تلاش، خدمت و عمل صالح دارد و در مسیر ظهور و یاری امام زمان (عج) ثابت قدم خواهد بود.

امید به آینده روشن، انسان را در همه عرصه‌ها فعال نگه می‌دارد: در عبادت، تهذیب نفس، صبر بر مشکلات، رعایت انصاف، کمک به همنوع و تلاش برای اصلاح جامعه. هر عملی که در مسیر حق و انتظار انجام می‌شود، سرمایه‌ای پایدار برای ساختن جامعه منتظر و گام نهادن در مسیر ظهور است.

انتهای پیام