به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک‌تایمز در مطلبی با اشاره به درگیری‌ها در ارضی اشغالی فلسطین آورده است: «ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری اوکراین که آشکارا مضطرب بود، آخر هفته گذشته شخصاً به دیدار وزرای دفاع ناتو در بروکسل رفت و نگران بود که جنگ بین اسرائیل و حماس توجه و سلاح‌های مورد نیاز را از مبارزه طولانی و خونین اوکراین علیه تهاجم روسیه منحرف کند.

مقامات آمریکایی و ناتو برای اطمینان دادن به زلنسکی، متعهد شدند ۲ میلیارد دلار دیگر کمک نظامی فوری ارائه کنند. اما حتی قبل از شروع جنگ در خاورمیانه در هفته گذشته، در اروپا با نگاهی بر واشنگتن، این حس قوی وجود داشت که جهان به “اوج اوکراین” رسیده است – به این معنا که حمایت از مبارزه کی‌یف علیه تهاجم روسیه دیگر هرگز به اندازه‌ای که چند ماه قبل بود، نخواهد بود.

نامزدی دوباره دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا به منظور ورود به کاخ سفید، اعتماد به ادامه حمایت گسترده واشنگتن از اوکراین را متزلزل می‌کند. اما اروپایی‌ها می‌گویند که این نگرانی بزرگ‌تر از ترامپ است و به بسیاری از چهره‌های حزب جمهوری‌خواه او که کاهش حمایت از اوکراین را به آزمونی برای اعتبار محافظه‌کاران تبدیل کرده است، گسترش می‌یابد.

حتی در اروپا، اوکراین یک موضوع تفرقه‌آمیز است. رای‌دهندگان در اسلواکی پیروزی را تقدیم روبرت فیتسو، نخست‌وزیر سابق نزدیک به روسیه کردند. کمپین انتخاباتی شرورانه در لهستان که یکی از سرسخت‌ترین متحدان اوکراین به شمار می‌رفت، بر تنش‌ها با کی‌یف تاکید کرده است. یک راست افراطی مخالف کمک به تلاش‌های جنگی اوکراین در آلمان تقویت شده است، جایی که اولاف شولتس، صدراعظم آلمان در تلاش است تا رأی‌دهندگان را به سمت درخواست خود برای ارتش قوی‌تر جلب کند.

یلیزاوتا یاسکو، از اعضای پارلمان اوکراین که عضو کمیته روابط خارجی است، می‌گوید: “من بدبین هستم.”

او افزود گفت: “در حال حاضر سؤالات زیادی وجود دارد – تولید تسلیحات، زیرساخت‌های امنیتی، کمک‌های اقتصادی، آینده ناتو.” اما این مقام خاطرنشان کرد که پاسخ به این سؤالات حداقل پنج سال زمان نیاز دارد.

این عضو پارلمان اوکراین ادامه داد: ما ۶۰۰ روز است که می‌جنگیم و من رهبری و برنامه‌ریزی لازم برای انجام اقدامات واقعی – نه فقط بیانیه‌ها – در حمایت از اوکراین را نمی‌بینم.

یلیزاوتا یاسکو در یک مجمع امنیتی اخیر در ورشو گفت که حتی ناامیدکننده‌تر این است که سیاست داخلی در حال “ابزارسازی اوکراین” است. او گفت: “نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مردم همچنان از اوکراین حمایت می‌کنند، اما سیاستمداران از اوکراین به عنوان موضوعی برای مبارزه با یکدیگر استفاده می‌کنند و اوکراین قربانی می‌شود. من نگران هستم. من از روشی که کشورم به عنوان ابزار استفاده می‌شود، خوشم نمی‌آید.”

به نظر می‌رسد حمایت قبلی دو حزبی از اوکراین در ایالات متحده دیگر برقرار نیست. توماس هندریک ایلوز، رئیس‌جمهوری پیشین استونی با اشاره به جناح راست جمهوری‌خواه و صداهای با نفوذی مانند ایلان ماسک، گفت: “مقابله کمتری علیه چیزهای ضد اوکراینی که الان هست، وجود دارد و این خطرناک است.”

اگر واشنگتن کمک‌های خود به اوکراین را قطع کند و تصمیم بگیرد که ارزش این هزینه را ندارد، مقامات ارشد اروپایی از جمله جوزپ بورل، رئیس سیاست خارجی و سیاست امنیتی اتحادیه اروپا، آشکارا اذعان می‌کنند که اروپا نمی‌تواند این شکاف را پر کند.

در عین حال، وعده‌های اروپایی مبنی بر تامین یک میلیون گلوله توپخانه به اوکراین تا ماه مارس با شکست مواجه شده است، به طوری که کشورها تنها ۲۵۰ هزار گلوله را از انبار ذخایر تهیه می‌کنند و کارخانه‌ها همچنان برای تولید بیشتر آماده می‌شوند. این میزان گلوله، کمی بیش از یک ماه از میزان مهمات مورد نیاز اوکراین را تامین می‌کند.

همچنین ژنرال راب بائر که رئیس کمیته نظامی ناتو است، در ورشو گفت که صنعت نظامی اروپا بسیار کُند پیش رفته است و هنوز باید سرعت خود را افزایش دهد. او افزود: “ما از انبارهای نیمه‌پر یا تقریبا کم در اروپا شروع به کمک به اوکراین کردیم. و بنابراین اکنون کف آن قابل مشاهده است.”

حتی قبل از شروع درگیری‌ها در خاورمیانه، یک مقام ارشد ناتو گفت که حال و هوای مرتبط با اوکراین تیره و تار و مبهم است. با این حال، این مقام گفت که اروپایی‌ها بیشتر برای ارتش هزینه می‌کنند و او انتظار دارد که کنگره به کمک‌های خود به اوکراین ادامه دهد، حتی اگر میزان آن ۴۳ میلیارد دلاری که قبلا می‌خواست، نباشد.

برخی هم نگرانند که بایدن با کارزار انتخاباتی دشواری مقابل دونالد ترامپ مواجه شده و تلاش کند تا کی‌یف را تا تابستان بعدی به سمت مذاکرات آتش‌بس با روسیه سوق دهد تا بدین ترتیب نشان دهد که او به صلح متعهد است.

مقامات آمریکایی می‌گویند که با توجه به ادامه حمایت قوی بایدن از اوکراین که در نظرسنجی‌های آمریکا هم منعکس شده، این نگرانی احتمالا اغراق‌آمیز باشد. اما سردرگمی در مورد هر هدف نهایی وجود دارد، خصوصا اینکه پیش‌بینی نکند اوکراین تمام نیروهای روسیه را از اوکراین بیرون می‌راند، یا اینکه مسیر روشنی برای مذاکره با روسیه که میلی به مذاکره ندارد، دیده نشود.

در محافل خصوصی اروپا، این شعار که تا هر زمان که لازم باشد از اوکراین حمایت می‌کنیم، دیگر طرفدار ندارد. همچنین در حالی که بسیاری از احتمال کاهش حمایت آمریکا از اوکراین نگران هستند، پتانسیل عقب‌نشینی به ایالات متحده محدود نمی‌شود، زیرا هزینه‌های جنگ عمیقا در اروپا احساس می‌شود.»

انتهای پیام